تفاوت کار علم با کار انبیا

علم کار انبیا را نمی کند؛اکنون مطالب را با بیانی رسا و فشرده از قول مرحوم شهید طهری بیان می کنیم:

علم در طبیعت تصرّف می کند و انبیا در انسان.

علم به ما ابزار می دهد ، انبیا به ما هدف می دهند.

علم به ما سرعت می دهد ، انبیا به ما جهت می دهد.

علم می گوید چه هست ، انبیا می گویند چه باید کرد.

علم تنها انقلاب بیرونی را طراحی می کند ، انبیا انقلاب از درون را.

علم گسترش می دهد ، انبیا بالا می برند.

شناخت ها و فکرها با هم تضاد دارند ولی انبیا همه در یک جهت هستند.

علم گاهی از خیال سر در می آورد ، یعنی انسان خیال می کند فهمیده ، بعد معلوم می شود که اصلا نفهمیده است ولی در وحی خیال راه ندارد.

در عصر کنونی ، روز به روز دامنه علم گسترش می یابد ولی هرگز از آمار جنایت کم نشده است.

آری ، علم لازم است همراه عمل باشد تا ارزشمند گردد ، چه علم دین و چه سایر علوم. علم به تنهایی مشکلی را حل نمی کند. شاید عالمی نویسنده ی کتاب اخلاقی هم باشد ، ولی وقتی عملی ندارد علم او ارزشی ندارد.

بنابراین ، علم انسان را نجات نخواهد داد و انسان ناچار است دستش را در دست انبیا بگذارد.

اصول عقائد اسلامی/محسن قرائتی/جلد 3(نبوت)/ص 28و29